Ngaa sang una, wala man Havaianas, nabuhi man kami? Daw indi man kulang ang amon childhood?
Nadumduman ko pa sang una, lagsanay, tinggayuhay, panaguay, tumba patis, nagatiniil man lang kami, kun nakatsinelas, bitas pa, ginahigtan pa sang alambre para lang mapuslan pa. Agwantahanay pa na asta maupod and swelas.
Subong ya, Havaianas gid ya? Kag ngaa linibo na gid na ya ang bili sang tsinelas haw? Ahaw nga tsinelas? Kag ngaa ginpadaku nga daw piyesta gid ya kapin pa kun ikaw mismo ang makapili sang imo naluyagan nga kombinasyon sang mga kulor sang swelas kag strap sang Havaianas.
Kag may hirit pa gid ang Havaianas nga ini, wala labot nga kamahal na nga indi ko maintindihan ang smagol nga ini, patakdan pa gid Pininho nga pwerte kamahal! PhP250???
Hay, Havaianas, kun indi lang nga isa ka nga simbolo ukon remembrance sang mga napamaligya sang anak ko sang iya mga paintings, indi gid ako magpasugot magbakal sang amo sini kamahal nga smagol.
Ugaling, kaysa naman maurot lang sa kaon-kaon kag piknit-piknit ang kinitaan ni Bea sa iya mga paintings, mas maayo na lang nga may lantawon man siya sa iya mga nabaligya. Daw isa ka panglakaton sa iya nga kinabuhi, nga ang buot silingon, sa kada bag-o nga pares sang Havaianas nga mabakal niya, isa ini ka tikang palapit sa isa ka masanag nga buwasdamlag para sa akon bunggaitan nga anak.
Ang Havaianas, bow!
No comments:
Post a Comment